Stil

Inderdaad, het is hier stil. En niet omdat ik niet meer fotografeer. Een jaar geleden kreeg ik van de dokter te horen dat ik diabetes type 2 patient was. De suikerwaarde in m’n bloed lag veel te hoog. Ongeveer dubbel zo hoog als een normale waarde.

Op die manier kon het natuurlijk niet verder. Uiteraard ga je dan op zoek naar de oorzaak en die was wel snel gevonden. Zittend werken en weinig bewegen was niet alleen de oorzaak van die hoge suikerwaarde, maar ook van obees overgewicht (122kg notabene).  Maar ook de hoeveelheid suikers die overal in verwerkt zitten. Een mens weet natuurlijk dat gesuikerde cornflakes slecht zijn, maar dat er in die ‘pro granola’ die ernaast staat in de winkelrekken evenveel suiker zit, daar kijkt men snel over.

Met hulp van dietiste ‘Kristel Blockx’ en na een analyse van de eetgewoontes, zijn er wat aanpassingen gebeurd. Minder en anders eten, en meer bewegen. Sinds januari 2019 dus zo goed als elke dag gaan wandelen. In het begin, moe na een half uur doorstappen.  Langzaam aan ging dit beter en was een uur wandelen geen probleem meer. Op zomervakantie was 18.000 stappen per dag, in het bergachtige deel van Ibiza, makkelijk te doen.  Op m’n 50e verjaardag in augustus zat ik nog aan 100kg eigen gewicht om mee te dragen. En toen ben ik terug gaan fietsen. Fietsen met de koersfiets, met zo van die klikpedalen en spannend koersbroekje incluis. Nu fietsen heb ik vroeger nog gedaan, zelfs wedstrijden toen ik 16 was…De suiker in m’n bloed waarde was toen intussen gezakt tot net boven de aanvaardbare waarde. En in oktober, en ook sinds oktober een ‘normale’ hemoglobine waarde van 5,5 te hebben, en ik dus zonder medicatie verder kan.

Intussen ben ik lid van de ‘diabetes liga cycling club’ waar type 1 en type 2 patiënten in zitten, maar ook sympathisanten. En in vergelijking met de type 1 mensen, stelt mijn diagnose niks voor.

Afgelopen weekend met ‘de club’ de Ename Classic gaan fietsen. De 118km variant. Met m’n gewicht van intussen 87kg (vetpercentage 14%) waren de Vlaamse bergen doenbaar.

Het gewichtverlies was meegenomen, maar vooral de ‘suiker’ onder controle krijgen heeft voor een ‘switch’ in m’n prioriteiten gezorgd.

Fotografie en zeker tfp is dus wat op de achtergrond.

Comments

comments

No Comments Yet

Comments are closed.

FacebookTwitterPinterest
Click Here

Ik ben Patrick op’t Roodt. Geboren in het jaar 1969. Ik werk als bouwkundig ingenieur en wat begon als een hobby doe ik nu als bijberoep.
Ik hou van tv series zoals ’the walking dead’ en homeland. Maar ook van the simpsons en sponge bob. Mijn muzikale voorkeur is heel breed. Alleen hou ik niet zo van bonkebonke en hardrock muziek. Ik ben geen caféhanger, maar hou wel van een lekker etentje.
Ik ben papa van Yoeri en Lieke. Paly is dan ook samengesteld met de beginletters van m’n gezin.
Fotograferen is niet alleen m’n bijberoep, maar ook m’n creatieve uitlaat. In het begin was het vooral het technische aanleren wat me aansprak, maar fotograferen is niet alleen techniek. Net zoals schilderen niet alleen maar het hanteren van een borstel is.
Mijn fotografievoorkeur gaat uit naar het fotograferen van kinderen. Ik hou van hun spontaniteit en die speelsheid probeer ik dan ook vast te leggen in de foto’s.

Paly.be | fotografie – Patrick op’t Roodt

Indien u een bericht nalaat zal ik je zo snel mogelijk contacteren.
Telefonisch ben ik bereikbaar na kantooruren.

Onderneming met beperkte omzet en vrijstelling van B.T.W. Ond. Nr. 0806.263.505
Rekening nummer: BE93 6528 0618 4967 HBKABE22

Paly.be | fotografieGeensstraat 52
3660 Opglabbeek+32 499/72.26.45
email : paly[at]live.be

Webdesign: paly.be (c)